Het is niet mijn eerste ervaring met het caviamoederschap. Ooit heb ik al eerder twee guinese biggetjes van Sinterklaas mogen ontvangen. Nouja, eentje was volgens zwarte piet van mijn zusje, maar aangezien die het gepiep (en het gepoep - met bijbehorende schoonmaak taken) al snel zat was, duurde het niet lang voordat ik mij over beide beestjes mocht ontfermen.
Nu druk ik bezig ben met mijn tweede leg op te voeden, blijkt dat er in 15 jaar veel kan veranderen in caviaverzorgingsland. Niet alleen mijn eigen opvattingen over het moederschap zijn veranderd, ook de voorschriften over hoe je je cavia het meest gelukkig kan laten wezen blijken ineens een hele andere wending te hebben genomen. De tijd dat een knaagdier alleen nog maar tevreden was met eten, water, een schoon hok en af en toe een aai over zijn bol, lijkt te behoren tot een ver en donker verleden. Een cavia stop je niet zomaar in een hokje, daar moet je eerst grondig vooronderzoek naar doen.
Zo kwam ik erachter dat het gebruik van zaagsel tegenwoordig een erg groot taboe blijkt te zijn. Deze houtsnippers - waarvan ik als kind niet beter wist dan dat dit de enige optie was om de kooi mee te bedekken - zijn namelijk erg stoffig en daar kunnen de tere longetjes van de cavia's niet tegen. Nee, beter kun je gebruik maken van zogenaamd bedding of happy hennepvezel, aldus de meneer van de dierenwinkel. Blije (en wellicht ietwat stonede) cavia's gegarandeerd!
Wie nog moderner en vooruitstrevender wilt zijn, laat al die opstuivende bodembedekkers helemaal voor wat ze zijn en kiest voor de opvoedkundig verantwoorde 'fleece-methode'. Niks geen hooi, hennep of zaagsel, maar een zachte bodem van handdoeken en veel, heel veel fleecedekentjes! Lastig om te verschonen? Volgens de vele instructievideo's van caviamoeders op youtube niet!
Maar alleen met bodembedekking ben je er natuurlijk nog niet. Naast zachte pootjes en schone longetjes willen cavia's natuurlijk ook een beetje kunnen bewegen. Een standaard caviakooi is hier uiteraard niet geschikt voor, dus vandaar dat de meeste moeders tegenwoordig kiezen voor een zelfgemaakte constructie of een heuse caviaflat! Dat ik die twee van mij bij gebrek aan een kooi in eerste instantie tijdelijk in twee boodschappenkratten heb gezet, laat ik de cavia-opvoedpolitie maar niet horen.
Je kan het de cavia zo luxe en gek maken als je maar wilt. Van hooi met een smaakje tot knaagdierveilige snackmuffins. Of wat dacht je van luieren in een houten huisje, zachte hangmat of met dons gevoerde tipi? Zelfs het caviavoer is niet meer wat het geweest is en komt tegenwoordig met extra toevoegingen en mineralen (en bijbehorende kosten uiteraard).
Maar hoe buitensporig en over the top sommige dingen ook mogen zijn, als moeder wil je uiteindelijk toch het beste voor je kind. En tja, als daarvoor speciaal voer moet kopen en zaagsel moet vervangen door hennep, dan doe je dat natuurlijk graag. Niets maakt een moederhart immers gelukkiger dan haar jongens te zien opgroeien als vrolijke, sterke en gezonde mannen.
Dus ja, ik geef toe. Ook ik ben gezwicht aan de caviamania. De caviaflat mag er dan misschien (nog) niet zijn, maar de (zelfgemaakte) hangmat wordt inmiddels volop gebruikt. Met gewoon hooi, dat dan weer wel.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! cute
BeantwoordenVerwijderenxcin