dinsdag 11 september 2012

Het mysterie dat Luxemburg heet

Hoewel ik dit verhaal al een keer als bonuspost heb geplaatst op mijn reisblog, kon ik het na de meest recente aflevering van 3 op Reis niet laten om ook op deze plek nogmaals mijn fascinatie voor dit kleine landje uit te spreken. Luxemburg, wat zou jij doen? Tanken en doorrijden of net als Dennis Storm de uitdaging aangaan en een kijkje nemen in dit 'mysterieuze' land?

-------------------------------------------------------------------------------------

- ‘So, where have you just been?’ 
- ‘Well, we just came from India and Nepal and after this we go to Chili and Paraguay.’
- ‘Wow, that sounds fantastic! I want to go there!’

Zien reizen doet reizen. En wie eenmaal ‘doet’ reizen, wil daarna alleen nog maar meer reizen.
Het reisvirus is niet moeilijk te pakken te krijgen. Het wordt opgepikt bij het oversteken van de eerste verre grens en wordt gedurende de rest van de trip gevoed door alle verhalen van medereizigers die ook aan het virus ‘lijden’. India, Afrika, Azië, Zuid-Amerika...De ene heeft nog meer gezien dan de ander en hoe meer verhalen je hoort, hoe heftiger het virus wordt en hoe meer je bij jezelf denkt: ‘Oh, daar wil ik ook heen, dat wil ik ook zien, dat wil ik ook doen!’

De wereld is groot en er zijn veel plekken te zien.
Er is echter één kleine plek op aarde waar je als reiziger (en overigens ook als niet-reiziger) maar bar weinig over hoort: Luxemburg. Dit kleine landje, dat notabene deel van de Benelux is, is voor mij één groot mysterie. Ja, je kan er goedkoop tanken, dat weet ik inmiddels wel. Maar wat nog meer? Nooit hoor je er wat over in het nieuws, of lees je er wat over in de krant. Ik ken vrijwel niemand die er ooit is geweest, sterker nog, ik heb zelfs nog nooit een Luxemburger ontmoet! Al reizende ontmoet je talloze mensen, van talloze nationaliteiten. Maar een Luxemburger? Nee hoor, Zouden ze nooit op vakantie gaan?




En dan de taal; wat spreken ze daar eigenlijk? Frans, Duits, Luxemburgs? Hebben ze een koning of een hertogin; eten ze kaas of worst; drinken ze liever bier of wijn? Het is allemaal één groot vraagteken. En dat terwijl we praktisch buren zijn! Met vrijwel dezelde vlag! Hoe kan dat?
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer mijn nieuwsgierigheid groeit. Dat wordt nog eens verder versterkt door het feit dat Luxemburg niet alleen de ‘John Doe’ onder de landen blijkt te zijn, maar ook nog eens een van de meest leefbare plekken ter wereld. De mensen zijn er gelukkig, het dagelijks leven is er fijn en binnen die kleine landsgrensjes is er verder eigenlijk gewoon weinig reden tot klagen (misschien dat we er daarom ook zo weinig over horen én dat ze daarom nooit op vakanie gaan!).

Hoe komt dan toch dat je zo weinig mensen over Luxemburg hoort? Ik zou er haast een publiciteitscampagne voor opzetten. 'Luxembourg: the ultimate adventurous and off the beaten track destination.' Best een goede slogan toch?

Hoe meer ik reis en hoe minder mensen ik erover hoor, des te meer ik bovenstaande ook echt begin te geloven. Wie had ooit gedacht dat de meest spannende reis zo dicht bij huis zou liggen? Of vergis ik me nu sterk?
Hoe spannend of saai het echter ook mag zijn; één ding weet ik zeker en dat is dat ik het zelf wil meemaken. Het reisvirus begint te kriebelen en ik denk: ‘Goh, misschien moet ik mijn volgende reis niet naar Afrika/Amerika/Indonesië laten gaan, maar gewoon heel simpel naar Luxemburg’.

En dan zou het zomaar kunnen dat ik de volgende keer ineens dit gesprek voer:

-   ‘So, where have you just been?’
- ‘Well, we just came from India and Nepal and after this we go to Chili and Paraguay. You?’
- ‘I just came from Luxembourg.’
- ‘Luxem..what?!’
- ‘Oh, you know..that small exotic country no one ever hears about.’
- ‘Wow, that sounds fantastic! I want to go there!’


3 opmerkingen:

  1. haha vergeet je niet je vaccinaties te halen?? die zal je nog nodig hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha! We moeten er maar snel naartoe gaan, voordat het een hype wordt en het er zwart van de toeristen ziet;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, je hebt helemaal gelijk. Ik was er ooit op schoolreisje, en het enige wat ik me nog herinner zijn de bomen onderweg en een groot plein met een Quick en een MacDonald waar we de hele middag patatjes aten... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen