donderdag 6 september 2012

Toen onze mop een mopje was...

Laatst hoorde ik op televisie ene Henk een mop vertellen. Op zich niets verrassends, aangezien het een reallife programma betrof en mensen daar over het algemeen dingen doen en zeggen die ze in het normale leven ook doen (tenminste, dat is de bedoeling van zo'n programma). Ook de mop zelf was niet bijzonder grappig of origineel. Een beetje het type van 'Jantje komt bij de dokter en..'.

Toch was er een bepaald gevoel dat het vertellen van deze grap bij mij teweegbracht. Noem het weemoed, noem het sentiment. Het was in ieder geval een soort van vervreemding die ik in eerste instantie niet kon plaatsen. Om een grap moet je normaal gesproken toch gewoon lachen? Totdat ineens het kwartje viel: de mop is een ouderwets en uitstervende soort aan het woorden!


Laat ik dus maar meteen met de deur in huis vallen. Wanneer heeft u voor het laatst een mop gehoord of verteld? Nee, geen sketch of cabaret-imitatie. Gewoon een ouderwetse grap over Sam en Moos of een beginnend met de zinsnede 'Komt een vrouw bij de dokter..'.

Geen idee?

Dat kan zomaar eens goed kloppen. De traditionele mop is volgens experts namelijk in hoog tempo aan het verdwijnen. De grote boosdoener? Het internet. Door de opkomst van dit medium beleven we humor tegenwoordig namelijk op een andere manier (bron). Daar waar we vroeger moppen aan elkaar vertelden, sturen we deze tegenwoordig gewoon digitaal naar elkaar toe. Een orale traditie is een visuele traditie geworden, waardoor mensen het moppentappen hebben verleerd en vaak überhaupt geen moppen meer uit hun hoofd kennen.

Een andere 'boosdoener' bij het verdwijnen van de mop is de toenemende populariteit van cabaret en stand-up comedy. Vroeger was de mop van iedereen (ok, er waren mensen die ze beter niet konden vertellen), maar tegenwoordig lijkt het vertellen van grappen haast een kunst met een grote K te zijn geworden die alleen toegeschreven is aan echte professionals.

Een goede mop vertellen is 'uit' en al lang niet meer zo cool als vroeger. De Mini-Moppentrommels en sterren van Moppentoppers hebben plaatsgemaakt voor de Hans Teeuwen's en Najob Amhali's onder ons en soms is dat best een klein beetje jammer. Hoe leuk zou het immers zijn als we in plaats van plaatjes via internet ook af en toe weer eens een ouderwetse mop bij het koffiezetapparaat zouden vertellen en gezamenlijk om een grap kunnen lachen in plaats van het allemaal massaal te 'liken'? Met een klein moppenboekje op het toilet kan een saaie verjaardag zo opgeleukt worden en dan heb ik het nog niet eens over mensen die enthousiast een grap beginnen te vertellen en dan volledig de draad kwijtraken (een beetje leedvermaak is een mop op zich)

Laat Henk dus niet alleen in zijn lolbroek staan, maar sta hem bij in zijn strijd de mop nog een klein beetje levend te houden. Flauw, droog, lang of kort...het maakt niet uit, zolang we er maar om kunnen lachen. En omdat ik humor altijd een warm hart toedraag, bij deze eentje om mee af te trappen:

Waarom kan Einstein geen muur bouwen?
Antwoord: Omdat hij maar ein stein heeft!

En ach, als we dan toch flauw bezig zijn. Nog eentje om het af te leren:

Lopen 2 tampons over straat.
Zegt de een tegen de ander : 'Ik heb het koud'.
Zegt de ander : 'Moet je je muts opdoen'.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten